মোক কইনা এজনী লাগে

  বোৱাৰী পুৱাতে আইয়ে
  চোতাল সৰা পৰতে
  মনলৈ আহে
  মই দৰা হ'ম 
  আৰু
  মোক কইনা এজনী লাগে

 বুকুত শিল বান্ধি আৰু
 কিমান গাম
 অপূৰ্ণতাৰ গান
 মোক কইনা এজনী লাগে
 যুগলবন্দী গীতেৰে
 দুয়ো গাম
 সুমধুৰ প্ৰেমৰ গান

 বিষাদৰ জুইত
 জ্বলি জ্বলি
 হৃদয়খন আজি উঠিছে উজ্বলি
 এতিয়াও বাৰু কিয়
 নিজান মোৰ বুকুৰ পদুলি....!!

 মোক কইনা এজনী লাগে
 যাৰ দুহাতত
 আলফুলে তুলি দিম মই
 মোৰ বুকুৰ  মৰমবোৰ

 কিমান দূৰ্গম হব পাৰে জীৱনৰ বাট...!
 যদি বুকুত থাকে
 তেওঁৰ মৰমৰ হাত

 মোক কইনা এজনী লাগে
 যাৰ সেওঁতাত ৰং সানি
 হেপাঁহৰ ঘৰ সাজিম
 আৰু
 প্ৰেমৰ পুখুৰীত সপোনৰ মাছ মেলি
 সপোনবোৰ জীয়াই তুলিম
 মোক কইনা এজনী লাগে
 যি হ'ব মোৰ প্ৰেয়সী
 যি হ'ব মোৰ বন্ধু
 যি হ'ব মোৰ অভিভাবক
 যিয়ে মোক খং কৰিব
 যিয়ে অভিমান কৰিব
 অভিমানী হৈয়ো
 যি মোৰ সুখ দুখৰ সমভাগী হৈ ৰ'ব

 মোক কইনা এজনী লাগে
 যি মোৰ প্ৰেৰনা হ'ব
 আৰু মোৰ প্ৰতিটো নতুন সৃষ্টিৰ
 যি হ'ব উন্মোচক

 কাউৰী পুৱাতে আইয়ে
 আকাশলৈ চাই
 অপূৰ্ণতাৰ সাগৰত ডুব যোৱাৰ সময়ত
 মনলৈ আহে--
 মই দৰা হ'ম
 আৰু মোক কইনা এজনী লাগে..